Γράφει ο Περικλής Δανόπουλος (Οικονομολόγος-Ραδιοφωνικός παραγωγός)
Πλειστηριασμοί….,γιατί είναι τόσο σημαντικοί και γιατί αποτελούν πρόκριμα για την μελλοντική συμπεριφορά της κοινωνίας;
Η σημασία των πλειστηριασμών και του επαίσχυντου νόμου περί ιδιωνύμου ακόμα και στην πρόθεση αποτροπής τους, δεν είναι απλή και μονοσήμαντη. Ας το ξεκαθαρίσουμε:
1.Οι τράπεζες, με την συνενοχή του κράτους, στα τέλη της δεκαετίας του 90 και εντονότατα από το λυκαυγές του 21ου αιώνα, πρόσφεραν χρήμα υπό μορφή δανείου με την σέσουλα. Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλο τον κόσμο. Στεγαστικά, καταναλωτικά, διακοποδάνεια, φοιτητικά, κάθε μορφής πίστωση και συνηθέστατα, με ελάχιστη η καθόλου εξασφάλιση. Σε ένα καθεστώς επίπλαστης ευμάρειας, όταν ο μέσος πολίτης αισθάνεται εργασιακή ασφάλεια και θεωρεί ευσταθές το οικονομικό περιβάλλον γύρω του, ένα στεγαστικό θα πάρει. Ποιός μπορεί να τον κατηγορήσει γι’ αυτό ή ποιος έχει την απαίτηση, ο πολίτης αυτός να κατέχει γνώσεις μικρο και μακρο οικονομίας, ώστε να προβλέψει την πιθανή φούσκα και το εκκωφαντικό σκάσιμό της;
2.Τελικά όπως ήταν αναμενόμενο, αλλά μόνο στους μυημένους, η φούσκα έσκασε και μάλιστα μέσα στην Μέκκα του παγκόσμιου καπιταλισμού,τις ΗΠΑ.Το κράτος έδωσε την λύση διασώζοντας τους τραπεζικούς κολσσούς και θυσιάζοντας ως νέα Ιφιγένεια την Lehman brothers. Ναι αλλά όλη η χασούρα από τα χωρίς εξασφάλιση δάνεια, μετατράπηκε σε ομόλογα, τοξικότατα, με τα οποία γέμισε ο πλανήτης
3.Ηταν επόμενο η κρίση να μετακομίσει και στην άλλη όχθη του Ατλαντικού και να επεκταθεί μέχρι και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Τότε, για να έρθουμε στην δική μας περίπτωση, οι τράπεζες κλονίστηκαν.Είχαμε την πρώτη ανακεφαλαιοποίηση των Ελληνικών τραπεζών και φυσικά τον κίνδυνο των ξένων τραπεζών από τα Ελληνικά ομόλογα, που οδήγησε στην διόγκωση του Ελληνικού χρέους και στα μνημόνια.
4.Από τα μνημόνια και έπειτα, με την κάθετη μείωση των μισθών και των συντάξεων, την υπερφορολόγηση και όσα ακολούθησαν μέχρι και το 2015 και τα capital controls, η κατάσταση στην Ελλάδα έγινε δραματική. Και όπως ήταν φυσικό, ο κόσμος αδυνατούσε να φανεί συνεπής στις δανειακές υποχρεώσεις του, λόγω συρρίκνωσης του εισοδήματός του.
5.Οι τράπεζες έρχονται σήμερα να εκπλειστηριάσουν όσα σπίτια έχουν δοθεί ως ενυπόθηκη εξασφάλιση. Όμως οι συστημικές Ελληνικές τράπεζες έχουν με την ανακεφαλαιοποίση ουσιαστικά εξωφληθεί για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια ή τα έχουν ξεφορτωθεί, καθώς πολλά από αυτά βρίσκονται στα χέρια ξένων Funds. Επί πλέον, οι τράπεζες έχουν και λογιστικά διαγράψει τα ανείσπρακτα δάνεια, έχοντας δημιουργήσει εγγραφές ζημιών και μειώνοντας τους φόρους επί των κερδών. Και σήμερα ζητάνε αυτά τα δάνεια ή προχωρούν σε πλειστηριασμούς.
6.Είναι εξόχως σημαντικό και χαρακτηριστικό των προθέσεων των ‘’δανειστών’’, η πίεση για την ανεμπόδιστη ολοκλήρωση των πλειστηριασμών δεκάδων χιλιάδων κατοικιών. Γιατί τι λογική έχει, η ‘’προγραφή’’ ιδιωτικών περιουσιών, στα πλαίσια ενός μνημονίου με το Ελληνικό κράτος, εκτός από το συνολικό ξεπούλημα της Δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας;
Και τέλος…
7.Με τους διάφορους νόμους και μέτρα (τρομονόμος, ηλεκτρονική κάρτα παρακολούθησης από τα ΜΜΜ, ιδιώνυμο για όσους εμποδίζουν τους πλειστηριασμούς κλπ) και με την μέθοδο της σαλαμοποίησης, επιδιώκεται η καθιέρωση μιας νομιμότητας και μιας κανονικότητας που συνάδει με την τελικά απόλυτη υπακοή στο κράτος….που τελικά δεν είναι τίποτε άλλο από ένα υπερεθνικό κράτος συμφερόντων της ελιτ.
Δεν είναι οι πλειστηριασμοί και τα σπίτια το μοναδικό ζητούμενο. Ποτέ δεν ήταν. Είναι όσα κρύβονται από πίσω και όσα ακολουθούν. Είναι η τελική στέρηση της ελευθερίας το διακύβευμα. Και όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε τόσο θα έχουμε έστω και λιγοστές ελπίδες απόδρασης από την νέα αθέατη δικτατορία της νέας τάξης πραγμάτων η της παγκοσμιοποίησης αν θέλετε.
Πατριωτική Αφύπνιση 