Γράφει ο Θόδωρος Μεχλιζόγλου
Πέρασαν ήδη 8 ολόκληρα χρόνια υποτέλειας, φτωχοποίησης και περαιτέρω απώλειας Εθνικής κυριαρχίας με αποτέλεσμα η Χώρα να έχει μετατραπεί σε αποικία ξένων οι οποίοι έναντι πινακίου φακής παίρνουν και τα «χρυσαφικά» και τα «ασημικά» της. Κι αυτός ο κατήφορος δυστυχώς συνεχίζεται και θα συνεχίζεται αν δεν υπάρξει κάποια δραματική αλλαγή τα επόμενα χρόνια.
Το εθελόδουλο και προδοτικό πολιτικό προσωπικό της Χώρας, έχει μετατρέψει έναν λαό υπερήφανο να αισθάνεται επαίτης κι εκτός αυτού να αισθάνεται απελπισία και οργή συνάμα, για τις συνεχείς Εθνικές υποχωρήσεις.
Βλέπει τα ιδανικά με τα οποία μεγάλωσε και γαλουχήθηκε να «ποδοπατούνται» και να γίνεται συντονισμένη προσπάθεια από διάφορα κέντρα να αφανιστούν .
Κι εδώ τίθεται το ερώτημα, «και τώρα τι» ;
Καμία ελπίδα βέβαια από τα σημερινά κοινοβουλευτικά κόμματα, αφού λίγο ως πολύ όλα είναι μέρος του συστήματος. Άλλωστε κανείς νοήμων άνθρωπος δεν μπορεί να περιμένει να τον «σώσει» αυτός που τον κατέστρεψε. Αυτό βέβαια εν’ όψει του δίπολου που αναμένεται να προωθηθεί από το σύστημα στις επόμενες Εθνικές εκλογές. Και βέβαια αν δεν προκύψει Κυβέρνηση του ενός ή του άλλου να είστε βέβαιοι ότι για να παραμείνουν στις καρέκλες και να συνεχίσουν το «Θεάρεστο» έργο τους, μπορούν να συμπλεύσουν σε μία Κυβέρνηση δήθεν Εθνικής ενότητας.
Τα περισσότερα εξοκοινοβουλευτικά κόμματα από την άλλη μένουν δογματικά σε ιδέες και συνθήματα που διχάζουν, βάζοντας «δεξιά» κι «αριστερά» πρόσημα που ουσιαστικά κάνουν αδύνατη την δημιουργία ενός ισχυρού Πατριωτικού μετώπου.
Τα κινήματα δεν έχουν καταφέρει ουσιαστικά να αφυπνίσουν και να βγάλουν τον κόσμο στο δρόμο, δηλαδή να πετύχουν αυτό για το οποίο δημιουργήθηκαν.
Αυτό που αποτελεί πλέον κοινή διαπίστωση είναι ότι από την έλευση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α στην εξουσία και μετά, μόνο η υπόθεση των Σκοπίων κατάφερε να ενώσει και να βγάλει τους Έλληνες στις πλατείες, αλλά και εκεί από πλευράς των διοργανωτών, έγινε και συνεχίζεται να γίνεται προσπάθεια εκμετάλλευσης ενός Εθνικού θέματος με σκοπό την πολιτική ανέλιξη κάποιων.
Και ακριβώς εδώ είναι που η εμφάνιση ενός νέου Πατριωτικού και Δημοκρατικού χώρου ήρθε να κάνει τη διαφορά. Η «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ» που σε μία περίοδο έντονου σκεπτικισμού και αμφισβήτησης από τους πολίτες για τους κομματικούς σχηματισμούς, έχει καταφέρει να διεμβολήσει το πολιτικό σύστημα και να είναι το μόνο εξοκοινοβουλευτικό κόμμα που θεωρείται πλέον βέβαιο ότι θα είναι στο επόμενο κοινοβούλιο. Ο ενωτικός και Πατριωτικός λόγος που εκφράζεται κυρίως από τον μπροστάρη αυτής της προσπάθειας, Πρόεδρο του κινήματος Κυριάκο Βελόπουλο, η έλλειψη ανέξοδων υποσχέσεων που «χαϊδεύουν» αυτιά αλλά κυρίως η πρόταση που κομίζει, με ένα πρόγραμμα πραγματικά ολοκληρωμένο και δουλεμένο σε κάθε λεπτομέρεια αλλά κυρίως άμεσα εφαρμόσιμο, είναι τα στοιχεία που κάνουν όλο και περισσότερους πολίτες να προσέρχονται στο κίνημα και να θέλουν να γίνουν όχι απλώς υποστηρικτές και ψηφοφόροι, αλλά να γίνουν και αρωγοί στην προσπάθεια για την σύμπλευση όσων Ελλήνων έχουν καταλάβει ότι πλέον μόνο η ενότητα χωρίς ιδεοληψίες που αποτελούσαν τροχοπέδη για κάτι ουσιαστικό που σύντομα θα μπορεί να γίνει ρυθμιστής καταστάσεων, είναι η λύση.
Με ένα στελεχειακό δυναμικό που σε καμιά περίπτωση δεν θυμίζει άλλους κομματικούς μηχανισμούς που ποντάρουν σε επαγγελματίες πολιτικούς και θεωρητικούς μόνο για τη θεωρία, αλλά με επιστήμονες και ανθρώπους του μόχθου και της εργασίας φαίνεται αυτή τη στιγμή να αποτελεί «αχτίδα φωτός» για κάτι που μπορεί να φέρει την πολυπόθητη ανατροπή και δείχνει να αποτελεί τη μοναδική «ΛΥΣΗ»
Μια λύση «ΕΛΛΗΝΙΚΗ», από ανθρώπους με καθαρά χέρια που απευθύνεται σε όλους τους ΕΛΛΗΝΕΣ.
Πατριωτική Αφύπνιση 