Γράφει ο Θόδωρος Μεχλιζόγλου (Πολιτικός – Οικονομικός Αναλυτής)
Σε αυτό το άρθρο δεν θα μπω σε πολλές αναλύσεις φιλολογικού περιεχομένου, αλλά απλά θα παραθέσω κάποια στοιχεία. Μπορώ να πω ότι τα στοιχεία όσον αφορά τις τιμές των προϊόντων σε παλαιότερα έτη τα πήρα από φίλους. Δεν νομίζω ότι χρειάζονται και πολλές αναλύσεις αφού μιλάνε οι αριθμοί από μόνοι τους. Και η οικονομία βασικά είναι αριθμοί και δεν αμφισβητούνται. Πάμε λοιπόν να δούμε τι ακριβώς είχαμε πριν την έλευση του ευρωνομίσματος και τι έχουμε σήμερα.
Έχουμε λοιπόν τους βασικούς οικονομικούς δείκτες εξ αρχής :
Έτος 2000 :
Δημόσιο χρέος : 145 δις (είναι με μετατροπή σε ευρώ)
Ονομαστικό Α.Ε.Π : 135 δις (είναι με μετατροπή σε ευρώ)
Χρέος ως ποσοστό επί του Α.Ε.Π : 104 %
Επίσημη ανεργία : 11%
Σήμερα : (μετά από δέκα χρόνια που μας σώζουν με τα μνημόνια)
Δημόσιο χρέος : 337 δις
Ονομαστικό Α.Ε.Π : 190 δις
Χρέος ως ποσοστό επί του Α.Ε.Π : 181%
Επίσημη ανεργία : 19%
Ας δούμε τώρα μια σύγκριση τιμών για κάποιον που βγαίνει έτσι απλά τη βόλτα του να πιει έναν καφέ (σήμερα όλο και λιγότεροι το κάνουν).
Έτος : 2000
Τσιγάρα: 450 δραχμές.
Καφές φραπέ: 400 δραχμές
Νερό μικρό μπουκάλι: 50 δραχμές
Σύνολο 900 δραχμές με βασικό μισθό 170 χιλιάδες δραχμές.
Σήμερα:
Τσιγάρα: 4,50 ευρώ.
Καφές φραπέ: 3 ευρώ.
Νερό μικρό μπουκάλι: 0,50 ευρώ
Σύνολο 8 ευρώ, δηλαδή 2.720 δραχμές, με βασικό μισθό 546 ευρώ. Δηλαδή σε δραχμές 186.000 (περίπου όσο και το 2000)
Απλά 19 χρόνια μετά, το κόστος ζωής υπερτριπλασιάστηκε, ο βασικός μισθός είναι ίδιος και για το 30% του ελληνικού εργατικού δυναμικού(με πραγματικά στοιχεία) δεν υπάρχει ούτε αυτός ο μισθός της πείνας. Αυτή είναι η πραγματικότητα 20 χρόνια μετά.
Μισθοί σε δραχμές, κόστος ζωής σε ΕΥΡΩ.
Αυτά για όσους ούρλιαζαν το 2010 και το 11 και το 12, ότι θα καταστραφούμε αν φύγουμε από την Ευρωζώνη και ψήφιζαν τα μνημόνια της φτώχειας και της υποδούλωσης ενός ολόκληρου λαού και τώρα το έριξαν στο «τσάμικο» οι περισσότεροι λέγοντας πως τότε γινόταν, ενώ σήμερα θα είναι καταστροφικό.. ΨΕΜΑΤΑ έλεγαν τότε ΨΕΜΑΤΑ και σήμερα. Είναι όντως δυσκολότερο σήμερα αλλά και πάλι αποτελεί τη μοναδική ΛΥΣΗ. Αλλά δυστυχώς από την πολιτική σκηνή ΛΕΙΠΟΥΝ οι αγνοί Πατριώτες !
Πατριωτική Αφύπνιση 